Anoniementarief toegepast: gewerkt zonder twv - schadevergoeding voor gemist loon?
In dit artikel:
Een uitzendbureau zette een buitenlandse werknemer van 29 maart tot 4 mei 2022 in bij de Keukenhof zonder dat het bureau kopieën van zijn identiteitsbewijs of van een geldige verblijfs- of tewerkstellingsvergunning in de loonadministratie had opgenomen. Omdat de verblijfsrechtelijke positie voor werken in Nederland niet was vastgesteld, paste de werkgever het zogenoemde anoniementarief (52%) toe op de looninhoudingen. Dat leidde ertoe dat de werknemer netto veel minder overhield dan bij toepassing van het reguliere tarief (ongeveer 37,07%); hij stelt dat hij ruim €1.400 is misgelopen en eiste die sum als schadevergoeding.
De werkgever verwees naar de fiscale en loonheffingsregels (Wet op de Loonbelasting en het Handboek Loonheffingen) als rechtvaardiging voor het hanteren van het anoniementarief en betoogde dat de werknemer hem mondeling had voorgespiegeld dat hij over een werkvergunning beschikte en dat het uploaden van documenten vertraagd was door de werknemer zelf. Tegelijk erkende het uitzendbureau zijn administratieve verantwoordelijkheid en de zorgplicht richting buitenlandse werknemers.
De kantonrechter stelde vast dat de werkgever niet voldeed aan de wettelijke verplichting om bij aanvang van de werkzaamheden identiteit en verblijfs-/tewerkstellingsvergunning te controleren en daarvan een afschrift in de loonadministratie op te nemen. Dat handelen was in strijd met de plicht als inhoudingsplichtige en met de zorgplicht van de werkgever. Juridisch gezien had de werkgever die controles wél moeten uitvoeren.
Desondanks wees de rechter de schadeclaim van de werknemer af. De reden: het anoniementarief werd terecht toegepast omdat de werknemer niet voldeed aan de voorwaarden om in Nederland te mogen werken; dat betekende dat hij, ook indien de werkgever hem direct had geweigerd, niet elders onder toepassing van een lager belastingtarief loon had kunnen verdienen. Er was bovendien geen bewijs geleverd dat door het handelen van de werkgever concrete alternatieve werkgelegenheid met een gunstiger nettoloon was misgelopen. Hoewel de rechter begrip toonde voor de bittere situatie van de werknemer — hij maakte meer dan 336 gewerkte uren (inclusief overwerk) en ontving slechts €1.665 netto — leidt dat niet tot aansprakelijkheid voor gederfd loon.
Kort gezegd: de werkgever handelde onzorgvuldig door niet te controleren en te registreren, maar hij handelde conform de fiscale regels door het anoniementarief toe te passen; daardoor is geen toewijsbare schadevergoeding verschuldigd en wees de kantonrechter de vordering af.
Nuttige context: het anoniementarief is bedoeld om belastingafdracht te waarborgen wanneer de verblijfs- of arbeidsstatus van een buitenlandse werknemer niet is vastgesteld. Werkgevers zijn wettelijk verplicht bij aanvang van arbeid de identiteit en de verblijfs-/tewerkstellingsstatus van buitenlandse werknemers vast te leggen in de loonadministratie.