DUO-studieschuld aflossen via werkgever - kansen en uitdagingen
In dit artikel:
Werkgevers kunnen de aflossing van een DUO-studieschuld aanbieden als arbeidsvoorwaarde, maar een aparte fiscale vrijstelling daarvoor is niet in het vooruitzicht. Kamerleden vroegen het kabinet om duidelijkheid na berichtgeving dat bedrijven jonge werknemers lokken met zulke regelingen; de staatssecretaris van Financiën gaf geen toezeggingen en ziet weinig aanleiding voor een gerichte vrijstelling bovenop de bestaande regels.
Waarom dit speelt: in een krappe arbeidsmarkt is het meebetalen aan studieschulden een aantrekkelijk instrument om starters te winnen en mogelijk te binden. Het kan ook helpen bij hypotheektoegang als schulden sneller dalen. Tegelijkertijd rust de zorg dat werknemers na aflossing makkelijker vertrekken, waardoor de investering in binding minder zeker is.
Fiscaal kader en praktische beperkingen: formeel valt schuldaflossing niet onder de kerndoelen van de werkkostenregeling (WKR), die bedoeld is voor zakelijke vergoedingen en faciliteiten met beperkt privégebruik. Werkgevers kunnen binnen de zogenaamde vrije ruimte (momenteel beperkt) zelf bepalen welke vergoedingen gebruikelijk zijn; een aparte gerichte vrijstelling is echter onwaarschijnlijk omdat maar een deel van de werknemers profiteert en begrotingstechnisch ieder ministerie zijn eigen lasten draagt. Een gerichte vrijstelling zou bovendien waarschijnlijk ten koste gaan van de vrije ruimte en daardoor inefficiënt zijn.
Cijfers en toekomst: in 2024 had ongeveer de helft van de studenten een schuld van €20.000 of meer. De aflostermijn is verlengd naar 35 jaar, met restschuldkwijtschelding daarna; DUO verwacht in 2025 circa €60 miljoen aan kwijtscheldingen. Per 2027 stijgt de vrije ruimte licht naar 2,16% over de fiscale loonsom tot €400.000, wat iets meer ruimte biedt voor belastingvrije aflossingen.
Praktijkvoorbeelden en voorwaarden: meerdere cao’s en werkgevers (zoals KPN, rijksoverheid, ING en waterschappen) hebben studieschuldaflossing opgenomen in IKB-, cafetaria- of Employee Benefits-pakketten. Jaarlijkse bedragen blijven vaak binnen de door de Belastingdienst als gebruikelijk beschouwde €2.400. Kleine werkgevers sluiten hier minder snel op aan. Uitruilregelingen zijn toegestaan mits het gaat om toekomstig loon of vakantiedagen boven het wettelijke minimum en vastgelegd in een addendum; werknemers moeten de fiscale consequenties ondertekenen. Overschrijding van de vrije ruimte leidt tot 80% eindheffing en brengt administratieve lasten voor HR en salarisadministratie met zich mee.
Bron: vakartikel uit de Kennisbank voor salarisprofessionals van 2Xplain.