Passende arbeid - functie zieke werknemer aanpassen, werken volgens vast rooster
In dit artikel:
Een werknemer (in dienst sinds 17 juli 2014, laatstelijk als Operations Specialist) vorderde wedertewerkstelling en achterstallig loon nadat hij zich op 4 mei 2022 ziek had gemeld en er onenigheid bestond over de door de werkgever aangeboden re-integratietaken en -tijden. Het UWV oordeelde op 26 juni 2023 dat de eerder aangeboden arbeid niet passend was en dat de re-integratie-inspanningen van de werkgever onvoldoende waren. De werknemer begon vanaf januari 2024 een tweede-spoor re-integratie als eventmanager bij een externe partij. Zijn aanvraag voor een WIA-uitkering werd op 23 mei 2024 afgewezen; op 12 juli 2024 kreeg hij een WW-uitkering die loopt tot half oktober 2025. Loondoorbetaling door de werkgever werd per 15 augustus 2024 gestaakt.
In mei 2025 liet de werknemer een onafhankelijke bedrijfsarts onderzoeken, die concludeerde dat een regelmatig vast werkrooster noodzakelijk is voor herstel en functioneren en dat een ochtenddienst beter aansluit bij zijn aandoening; terugkeer in de eigen functie is op termijn mogelijk. Op 22 mei 2025 verzocht de gemachtigde de werkgever de werknemer per 29 mei 2025 toe te laten tot zijn eigen werkzaamheden in een vast rooster en om loonbetalingen te hervatten. De werkgever weigerde, betwistte de conclusie van de onafhankelijke arts en verwees naar aanvullende onderzoeken.
De kantonrechter oordeelde dat de werknemer spoedeisend recht heeft op wedertewerkstelling in zijn functie van Operations Specialist mits die functie wordt aangepast door het onregelmatige rooster te vervangen door een vast rooster. Cruciale overwegingen waren:
- De medische rapporten wijzen op een duidelijke beperking bij onregelmatige diensten; een vast rooster kan die beperking wegnemen.
- De werkgever heeft onvoldoende onderbouwd dat het aanbieden van een vast rooster een onevenredige belasting voor collega’s zou betekenen. In eerdere arbeidskundige rapportages was daarvoor alleen als bezwaar genoemd dat er een centraal roostersysteem is; tijdens de procedure ontbrak concrete onderbouwing van extra belasting of spanningen binnen het team.
- Het argument dat vaardigheden verloren zouden gaan bij het vermijden van openings- en sluitdiensten faalt eveneens: de werknemer kan nog steeds minstens zeven maanden per jaar openingsdiensten draaien en iedere zondag sluiting, zodat aantasting van vaardigheden niet aannemelijk is.
Op basis daarvan wees de rechter de vordering tot wedertewerkstelling toe en legde de werkgever op zijn organisatie zo aan te passen dat de werknemer met een vast rooster kan terugkeren.
De vordering tot betaling van loon werd gedeeltelijk toegewezen. Toekenning vanaf 15 augustus 2024 werd afgewezen omdat de werknemer niet heeft aangetoond dat hij zich in de periode tot 22 mei 2025 bereid heeft verklaard passende arbeid te verrichten; hij had toen een WW-uitkering en voerde onderhandelingen over ontslag, waardoor niet voldaan was aan de vereiste bereidheid en beschikbaarheid. Wel stelde de rechter vast dat de werknemer zich met de brief van 22 mei 2025 bereid heeft verklaard; de loonvordering is derhalve toewijsbaar met ingang van die datum.
Kort gezegd: de rechtbank verplicht de werkgever om de functie Operations Specialist aan te passen door een vast rooster te bieden zodat re-integratie mogelijk is, en de werknemer heeft recht op loon vanaf 22 mei 2025; loon over de periode vanaf augustus 2024 krijgt hij niet toegewezen vanwege onvoldoende bewijs van bereidheid in die tijd.