Toestemming werkgever voor remote werken - recht op loonbetaling
In dit artikel:
Een werknemer verhuisde eind april 2025 naar Valencia en ging daar — naar het oordeel van de kantonrechter — met instemming van zijn werkgever volledig op afstand werken. De werkgever had vanaf mei 2025 de loonbetaling opgeschort met het verwijt van werkweigering; de werknemer startte daarop een kort geding en vorderde achterstallig loon, een bonus en wedertewerkstelling. De kantonrechter wijst de werknemer grotendeels in het gelijk.
Feiten: in de arbeidsovereenkomst stond dat de werknemer minimaal twee dagen per week op kantoor en drie dagen op afstand moest werken; partijen hadden vanaf januari 2025 meerdere keren gesproken over de voorgenomen verhuizing naar Valencia en de werkgever stond daar welwillend tegenover. De werknemer had zijn target voor maart 2025 ruimschoots behaald en heeft onbetwist verklaard dat hij zich vanaf 19 maart gereedmaakte voor verhuizing; correspondentie noemt 1 mei 2025 als startdatum in Spanje.
De discussie draaide om de vraag of toestemming om volledig remote te werken alleen zou gelden na het behalen van targets in april (en volgende maanden). De kantonrechter oordeelt dat de werknemer voldoende heeft aangetoond dat overeenstemming bestond over werken vanuit Valencia na het behalen van de maart-target. De werkgever kon die strengere voorwaarde niet concreet onderbouwen en had bovendien de werknemer niet tijdig en duidelijk moeten wijzen op aanvullende eisen; een bericht van de werkgever op 29 april 2025 met excuses voor een miscommunicatie ondersteunt dat oordeel.
Omdat de werknemer zich vanuit Valencia beschikbaar stelde voor zijn werkzaamheden, is er geen sprake van werkweigering. De werkgever heeft vanaf mei 2025 ten onrechte het loon opgeschort. De rechter veroordeelt de werkgever tot betaling van het overeengekomen loon (exclusief reguliere bonusstructuur) vanaf mei 2025 tot het einde van de arbeidsovereenkomst, plus wettelijke rente en een verhoging wegens te late betaling — die wegens de omstandigheden gematigd wordt tot 30%. Voor het achterstallige loon over mei en juni 2025 geldt een betaaltermijn van drie werkdagen.
Wat de bonus betreft: de werkgever had op zitting al erkend dat de werknemer recht heeft op de in april 2025 verdiende bonus; die wordt door de rechter als onderdeel van de gevorderde emolumenten toegewezen. Over de individuele maandbonus vanaf mei 2025 en de kwartaalteambonus kan in dit kort geding niet definitief worden beslist — vaststelling van die aanspraken vergt meer onderzoek — zodat die vorderingen worden afgewezen.
Kort samengevat: de verhuizing naar Valencia vond met instemming plaats, de werknemer was beschikbaar om te werken en kreeg daarom terecht zijn achterstallige loon en de in april verdiende bonus; aanspraken op bonussen na mei zijn onvoldoende vast te stellen in dit spoedproces.